Denk jij jezelf ziek?
Gisteren sprak ik iemand die een voor mij herkenbaar verhaal vertelde. Ze had een burn-out opgelopen, was aan de betere hand, maar liep nog steeds met een hoofd vol negativiteit rond. Ze beschreef het zelf als iets waar ze maar niet vanaf scheen te komen, wat ze ook probeerde.
Depressies, overspannenheid en burn-outs, om welke reden dan ook kom je er in terecht, maar belangrijker is natuurlijk, hoe kom je er dan in hemelsnaam weer vanaf? Alles wat je in zo'n situatie wilt is uit dat nare zware gevoel komen, maar hoe doe je dat?
Naast psychotherapie, hardlopen en medicijnen zijn er hopen andere therapieën om van je depressie of overspannenheid af te komen. Omdat iedereen anders in elkaar zit, is er ook voor iedereen een andere aanpak nodig.
Maar één ding hebben deze mensen gemeen.
Ze denken allemaal negatieve gedachten en zijn beland in een vicieuze cirkel van negatieve gevoelens. Een haast eindeloze afwisseling van zware negatieve gevoelens tot lichtere negatieve gevoelens...
Wat mij in mijn eigen overspannenheid ooit is opgevallen was dat ik steeds maar pogingen deed om deze negatieve gevoelens weg te duwen, omdat ik ze niet meer wilde voelen. Ik leidde mezelf af door bijvoorbeeld keukenkastjes te gaan opruimen of andere klussen waarbij ik probeerde niet meer te denken maar te doen en zo mijn negatieve gevoelens buiten spel te zetten.
Jammer alleen dat zodra ik weer klaar was met zo'n klusje alle gevoelens weer keihard terugkwamen en ik maar weer probeerde die gevoelens weg te duwen. Weer een vicieuze cirkel...
Hoe ben ik er zelf afgekomen vraag je? Daar kan ik je niet één antwoord op geven, want ook ik heb op alle fronten hulp gehad. Het was een zwaar (transformatie)proces en ik heb hard moeten werken aan mezelf. Maar het belangrijkste wat ik heb ontdekt is dat ik veel meer invloed had op mijn gedachten dan ik op dat moment dacht.
Iemand deed me het idee aan de hand om eens te gaan turven hoe vaak ik op een dag een negatieve gedachte had en je wilt niet weten hoeveel A-4tjes ik daarmee heb volgeschreven. Het deed me realiseren dat al die negatieve gedachten in het bijzonder over mezelf nooit tot iets positiefs konden leiden. Het gevolg was dat ik diverse oefeningen ben gaan doen om dat aantal negatieve gedachten te gaan terugbrengen tot een 'normaal' aantal.
Ik ben begonnen om iedere negatieve gedachte die ik over mezelf had direct te corrigeren nadat ik die gedachte had. Ik zette de gedachte bewust om in een positieve versie ervan, schreef hem op en probeerde te voelen wat dat met me deed. Natuurlijk voelde het in het begin heel kunstmatig en geloofde ik die positief gemaakte gedachte niet, maar de oefening werkte op den duur. Na een aantal weken ontdekte ik dat ik veel minder negatieve gedachten kreeg en dat ik mezelf soms al corrigeerde voordat ik de negatieve gedachte had.
Wonderlijk? Misschien, maar je gedachten kun je trainen en deze oefening bewees me dat. Wat me echter nog meer verbaasde en blij maakte was dat mijn gevoelens de gedachten gingen volgen. Ja, ik merkte dat ik me langzaamaan wat beter ging voelen. Vanzelfsprekend gingen mijn gevoelens nog steeds op en neer, maar ik kon nu ook mijn gevoel voorzichtig corrigeren door mijn gedachten te veranderen.
Daarnaast ging ik op advies proberen de overgebleven negatieve gedachten meer toe te laten in plaats van ze weg te duwen. Terugkerende gedachten zijn immers gedachten die je iets willen vertellen, ze komen niet zomaar boven. En zeker als het gaat om gedachten waar sterke emoties aan verbonden zijn. Heb je wel eens ergens diep van binnen geweten dat iets niet goed voor je was, maar je wilde niet naar dat gevoel luisteren en duwde het steeds met rationele gedachten weg? En toch bleef die gedachte steeds maar weer de kop op steken?
Juist die gevoelens en gedachten ging ik onderzoeken en ik wist dat daar de oplossing lag. Ik moest dingen gaan veranderen in mijn leven die niet meer bij me pasten. Ik was veranderd.
Het besef dat je veranderd bent komt met het maken van nieuwe keuzes, maar ook met het afsluiten van situaties die niet goed meer voor je zijn. Soms pijnlijk, maar uiteindelijk maken die beslissingen ruimte voor nieuwe mogelijkheden en kansen. Mijn leven is voorgoed veranderd. Natuurlijk heb ik ook minder geweldige dagen en twijfel ik wel eens aan mezelf, maar ik ben me er nu bewust van dat ik die negatieve gedachten kan beïnvloeden.
Bewustzijn van wat je denkt, je angsten en de daarbij komende gevoelens bepalen niet alleen je eigen welzijn maar ook je omgeving en je macht om je eigen wereld te creëren.
Je bent wat je denkt!
Louisa Perreyn
09-08-2010
Reacties
Een reactie posten