Moe, moe en nog eens moe...

Op dit moment ontmoet ik veel mensen, die voortdurend klagen over vermoeidheid. En natuurlijk kan dat een veelvoud aan oorzaken hebben. 

Om te beginnen zijn er op dit moment veel nieuwe energiefrequenties, die zich aankondigen, waar onze fysieke lichamen zich aan moeten aanpassen. De hogere trillingen zetten ons grofstoffelijke lichaam en onze fijnstoffelijke lichamen flink aan het werk, en daar gaat veel van onze energie naartoe. Daarbij verwijs ik je ook even naar een lijst van symptomen, die met spiritueel ontwaken te maken hebben. 

Gevoelige mensen (grote en kleine!) zijn echter extra vatbaar voor vermoeidheidsklachten. Het bewaken van je grenzen is iets, dat veel gevoeligerds door schade en schande leren, en vind je dat lastig of durf je die grenzen niet aan te geven? Dan is vermoeidheid onherroepelijk een van de eerste signalen, waarmee je lichaam je zal proberen wakker te schudden.

Ik weet als geen ander hoe dat een langdurig proces kan zijn. Pas na de derde burn-out heb ik mezelf bezworen de kunst van het grenzen aangeven te gaan perfectioneren en nog blijft het een uitdaging.

Grenzen aangeven is overigens ook een kunst die op verschillende niveau's zal moeten worden (aan)geleerd.

Op mentaal niveau gaan mensen nog wel eens naar assertiviteitstraining en dat kan zeker werken. Maar het werkt slechts tot op een bepaalde hoogte, omdat je dan eigenlijk een mentaal kunstje aanleert. Gelukkig leer je hier vaak wel je mond opendoen en NEE zeggen, maar belangrijker is de emotionele laag, die eronder ligt. Want waarom vind je het zo moeilijk om NEE tegen een ander te zeggen?

Let er ook eens op, dat je het vaak bij sommige mensen al heel snel leert en het vrij makkelijk gaat en bij sommigen lijkt het maar niet te lukken?

Onderzoek eens van welke mensen je energie krijgt en bij wie je opgeladen weer vertrekt, en bij wie voel je je na een telefoongesprek of ontmoeting compleet leeg en uitgeput? Energetische vampieren (en vaak weten mensen zelf niet eens dat ze het doen) komen overal voor en vooral als je een gevoeligerd bent, die lekker veel licht en energie uitstraalt, ben je gauw een plek waar veel mensen willen uithuilen of gewoon simpelweg graag hun batterij bij jouw licht komen opladen.

Het is echter zo, dat iedereen zijn eigen oplaadpunt heeft in de vorm van ons Hoger Zelf, met de verbinding met het Goddelijke. En dus heeft ook iedereen zijn of haar eigen verantwoordelijkheid om zichzelf te leren opladen. Als gevoeligerd ben je over het algemeen iemand die met heel veel liefde hulp aanbiedt aan wie dat nodig heeft. Zelfs als je je er niet bewust van bent, geef je energetisch nog je energie aan anderen weg.

Geloof me, dat is ook prachtig, want als gevoeligerd ben je een dienaar van het Licht, maar dit houden van anderen hoeft en mag niet ten koste gaan van jou. Jij hoeft je niet op te offeren of helemaal weg te cijferen. 

Je mag gaan ontdekken dat je in de allereerste plaats voor jezelf mag zorgen. Je kent vast het verhaal wel van de moeder in het vliegtuig, die eerst moet zorgen dat zij zelf het kapje met zuurstof gebruikt, voordat ze haar kinderen helpt.

We gaan terug naar de vraag waarom het soms zo lastig is. Schuldgevoel naar andere mensen komen we vaak tegen. Je wilt een ander niet 'in de steek laten'. Herkenbaar? En wie blijft er over als jij stopt met de hulpverlener te zijn? Heb je je identiteit hieraan gekoppeld?

Regelmatig ligt er ook veel meer aan ten grondslag dan een verbinding enkel in dit leven. Zielsverbindingen en zielscontracten vanuit vorige levens kunnen er ook voor zorgen, dat oude afspraken geactiveerd worden of zijn. Dan is het extra moeilijk om je los te maken en je grenzen aan te geven. Soms houd je zoveel van iemand, dat het bijna onmogelijk lijkt om je uit een dergelijke verbinding te 'bevrijden'. Vaak is het echter zo, dat juist de mensen van wie je zielsveel houdt, diegenen zijn die jou een hele uitdagende les brengen. Vanuit al die liefde komt de les, die je leert om zoveel van jezelf te houden dat je de keuze maakt om eerst voor jezelf te leren zorgen. Ieder mens (hoe groot of klein ook) wordt door het Goddelijke geholpen. We dragen allemaal dezelfde verantwoordelijkheid, namelijk het zorgen voor jezelf.

Door de de groei die velen van ons op dit moment doormaken, komen die zielsverbindingen op ons pad die ons de lessen brengen die nu nodig zijn. 

Vergeet hierbij jouw kinderen niet en hun rol in dit geheel en wat zij van jou mee dragen vanuit liefde! Het werkt uiteraard twee kanten op. Ook van jou wordt verwacht dat jij zelf verantwoordelijkheid neemt voor jou en die niet bij anderen neerlegt, omdat dat misschien makkelijker is en je zo niet naar je eigen pijnstukken hoeft te kijken of belangrijker nog, ze te voelen. 

Dichter en dichter komen we terug bij wie we zijn. We ontdekken dat het dragen van verantwoordelijkheden voor anderen niet meer goed voelt. We willen ons bevrijden van ieder juk, dat niet hoort bij het pad van onze ziel.

En dat is goed en juist, het is niet egoïstisch om goed te zorgen voor jezelf, je maakt nu de keuzes die horen bij wie je echt bent. Je Hoger Zelf leidt je als je bereid bent om te luisteren en vertrouwen hebt in het Goddelijke plan dat er voor je ligt.

Maar houden van jezelf betekent ook verantwoordelijkheid nemen voor de pijn, die zich nog in jou bevindt en die zelf oplossen.

Het is tijd voor liefde voor jezelf. En daarin ligt ook het tegenstrijdige. Als je van jezelf houdt, onvoorwaardelijk en compleet, dan kun je niet anders dan ook van de ander houden. We zijn immers allemaal een. Dan ben je Liefde.

Grenzen aangeven vanuit je hart (niet vanuit je hoofd!, al begint het hier vaak) en die keuzes maken, die goed voelen voor jou, is de weg naar wie je echt bent. En vanuit jouw Zijn zul je er meer voor anderen kunnen zijn dan ooit tevoren, maar nu op een voor manier die voor iedereen goed is. 

Wees lief voor jezelf, en elkaar! 

Louisa Perreyn

www.hspkids.com